Kangaroo Island dag 2

Na een goede nacht op de bushcamping staan we rond half 8 op.
René is al eerder opgestaan omdat hij graag een wandeling naar de vogelbekdieren wil doen.
Het beste moment om deze dieren te spotten is tijdens het ochtendgloren of wanneer de schemering valt.
René is dus al om 6 uur opgestaan en vertrokken. Wanneer de meiden en ik aan de boterham zitten komt René terug met prachtige foto's van de plassen waar de vogelbekdieren wonen.
Ik ga naar de wc en spot op de terugweg een wallaby vlak bij onze bus. Ik roep René en hij neemt de kinderen mee en al gauw blijken er meerdere wallaby's te zitten.
We kijken er even naar en gaan dan op weg naar de visitors center.

Ik ga daar aan de koffie en de meiden krijgen een schep en hark en mogen in de 'fossielenzandbak' gaan zoeken naar fossielen. René gaat een korte wandeling maken op zoek naar de witte koala. Ondertussen kruipt een wallaby steeds dichter bij.
Roxy inmiddels zo gewend aan deze beesten stapt er op af.
Toch maar een beetje weghouden, je weet maar nooit. Het visitor center is ook een minimuseum. In het museum kun je zien welke dieren er op het eiland leven en je kan ook de huiden voelen.
Zo liggen er de huiden van een kangoeroe, wallaby, possum, koala, echidna (soort miereneter), heath goanna en wombat. Ook kan je de schedels en botjes vasthouden van de dieren.
De meiden vinden het reuze interessant. Ik raak in gesprek met een mevrouw die er werkt over kinderen, het museum, leren en uiteindelijk over lesgeven.
Ze vindt het helemaal geweldig dat ik juf ben en ik krijg extra informatie mee en de meiden een poster.
Ik word ook nog getipt over een school in New Zealand die inzet op spel in plaats van leerboeken. Ik ga daar misschien een kijkje nemen.

Na deze excursie gaan we op weg naar het koala centrum. Dit is een plek op KI - een bos waar veel koala's bij elkaar zitten.
Koala's leven niet echt in groepen dus dit is de uitgelezen kans om een koala in het wild te spotten.
Er staan in het bos ook 5 vlaggetjes waar sowieso een koala in de boom zit. Je hebt dus kans om er minimaal 5 te zien.
Maar zelfs met de weggevers is het nog erg lastig om deze dieren te spotten.
Ze bewegen nauwelijks en zitten vaak ook beschut bij eucaliptis bladeren.
Al gauw spotten we de eerste koala en nee niet bij een vlag.
Bij een volgende boom waar de vlag staat spotten we ook een koala.
We komen een ouder stel tegen. De man spreekt me aan en zegt dat verderop in het bos een mama met een kleintje zit. Ze komen regelmatig hier. Gisteren hadden ze maar 3 koala's gespot en ze hopen er vandaag meer te spotten.
Wij zien inderdaad ook de mama koala met het kleintje. Het kleintje is nogal nieuwsgierig en dus bij het eerste geluidje dat wij maken kijkt het kleintje al op. We hebben een paar prachtige foto's kunnen maken. Echt geweldig mooi zijn deze beestjes.

We gaan weer weg en René trakteert op typische Australisch gebak. Het ene heet hedgehoc en is vergelijkbaar met onze arretjescake. Het andere heet Lamington en is een zachte cake omringd met een crème daaroverheen chocolade en afgewerkt met kokossnippertjes. Vooral de Lamington is erg lekker.

We zijn onderweg naar Stokesbay waar we op het strand willen lunchen. We komen aan op de parkeerplaats en het strand is niet ideaal om te lunchen. Het is rotsachtig. We lunchen dus bij de bus. We gaan naar het strand voor een wandeling. René ziet een bordje staan met strand bij de rotsen. Er is een route door de rotsen naar het echte strand.
Het is een heel avontuur. Je moet klimmen, door smalle stukjes heen wurmen en dan zijn we er. Een soort lagune met een prachtig mooi strand. Hier zijn we graag even. We spelen op het strand en een beetje in het water. We kijken naar de visjes en de minigarnaaltjes die er zwemmen.

Na een uurtje gaan we weer terug. We willen naar Emubay. Daar willen we morgenvroeg met de boot naar dolfijnen gaan kijken. We komen aan in Emubay. Een piepklein dorpje met een mooi strand. Eerst spelen we in de speeltuin en daarna gaan we naar het strand. René kijkt bij de camping in de buurt of er plek is. Er is voldoende plek maar er zijn nul voorzieningen. Geen wc of douche of campkitchen.
Hmh, moeten we dat willen. Aan het begin van het dorpje hadden we nog een camping gezien. Eens kijken of er daar plek is. We rijden naar de receptie en René krijgt telefoon van de bootverhuurder. De trip voor morgen kan niet doorgaan. Er waren maar 3 plekken over en we zijn met zijn vieren. Dat wordt hem dus niet.

Omdat we al een camping in Penneshaw hadden komt dit telefoontje net op tijd. We gaan dus niet de receptie binnen bij deze camping maar we besluiten nog een dik uur te rijden naar Penneshaw naar onze oorspronkelijke camping. Daar aangekomen hebben we een camping met een prachtig uitzicht op de baai. In Penneshaw zijn ook penguins en die willen we later die avond misschien nog zien. We staan naast een super enthousiastje Japanner. We maken een praatje.
Er komen Zwitserse mensen aan en het wordt nog gezelliger. We gaan eten koken en de meiden gaan naar bed. René gaat een wandeling maken naar het strand en ik krijg bezoek van enkele kangoeroes.

De volgende ochtend hebben we extra tijd over omdat de boottocht niet doorgaat. Wat zullen we vandaag - onze laatste dag op KI gaan doen?