Kangaro Island dag 3 en Victor Harbor

KI dag 3

In Penneshaw waren we al vroeg wakker. Wat gaan we vandaag doen? We zouden met de boot gaan op open zee om dolfijnen (bruinvissen) te spotten. Dit ging helaas niet door.
We besluiten om een tour te maken. We rijden eerst langs de kust van Penneshaw. Tijdens het ontbijt hebben we dolfijnen gezien en we hopen ze nu van dichtbij te spotten.
We hebben geluk! We zien een groepje bruinvissen vlak langs de rotsen afgaan. Ze zijn op zoek naar eten en ze spelen. We zien er enkele een sprong maken. Wat gaaf om dat te zien.
We volgen ze nog een stukje verder en krijgen ze zelfs op beeld. Alleen een sprong lukt niet om vast te leggen. We willen nog verder met ze meerijden maar dat lukt niet. De weg is afgesloten.

We besluiten om om te keren en nog wat van KI te zien. We rijden naar American River te gaan. Een historisch stadje en het staat bekend om zijn pelikanen. Er is zelfs een toeristische tour om de pelikanen te zien.
We rijden naar de haven om de pelikanen goed in beeld te hebben en ik haal een koffie. In het koffiehuisje staat de geschiedenis van American River in schilderijen uitgestald. Klaarblijkelijk is er een schip gezonken voor de kust en daar willen ze een replica van maken.
Veel meer heeft American River niet te bieden.

We hebben nog een paar uur voordat de boot naar Cape Jervis gaat en we rijden richting Penneshaw terug. Op het smalste stuk van het eiland is een hoge bult (berg/heuvel); Prospect Hill. Langs de weg staat iedere keer aangegeven of er een 'scenic view' is. Nu is Prospect Hill de bekendste.
Je gaat met ongeveer 500 treden naar boven en kan dan bijna het hele eiland zien, het vaste land van Australië en de beiden zeeën. Nu zag ik wel tegenop die trappen. We konden de meiden niet laten lopen en dus betekende dat we met de rugdragers de 500 treden gingen beklimmen. Hmh. Maar ja overslaan is ook zoiets.

We zijn naar het parkeerterrein gegaan en we zagen enkele auto's geparkeerd staan. Een Australiër sprak ons aan. Hij had er bewondering voor dat wij de bult gingen beklimmen, zeker met de twee in de rugdrager. Nu konden we niet terug. Die bult gingen we op!
De trappen vielen reuze mee. Je kon zelfs treden overslaan. De trappen waren zo gemaakt dat wanneer je weer daalt het makkelijk te doen is. Na 2 trappen was er iedere keer een klein rustpunt voor wie nodig had of wanneer je tegenliggers had.
Boven aangekomen was het uitzicht geweldig - ook al was het weer wat minder. We kregen ook nog complimenten van andere mensen over dat we dit met de meiden in de rugdrager deden.

De daling ging ook makkelijk - mede door de fijn afgestelde traptreden. Isis en René hadden nog een hagedis gespot.

Met de BOR-bus gingen we nu terug naar Penneshaw. We lunchten voordat we de boot opgingen. Op de boot hadden we weer goede plaatsen. Het eerste gedeelte van de terugreis was kalm. Naarmate we meer en meer bij Cape Jervis aankwamen werd de overtocht een stuk wilder. Dieper water misschien?

Onze volgende bestemming was Victor Harbor. Een mooi stadje met een super gave camping. We wilden daar naar de pinguïns gaan - waar ze om bekend staan. René ging naar de VVV en kwam later terug met allerlei informatieboekjes maar zonder goed nieuws. De pinguïns waren er niet meer zo veel waardoor je voor 16.00 uur aan de VVV moet laten weten of je naar de pinguïns wilt. René was daar om haf 5.
Ze hebben de gids nog gebeld om te zien of het alsnog mogelijk was, maar helaas. De dag ervoor waren er wel mensen geweest op het eilandje voor de kust en toen hadden ze maar 4 pinguïns gezien. Misschien is het maar beter dus dat ze wat meer rust krijgen.

We maken er een gezellige avond van en we skypen met enkele familieleden en vrienden. Zo raar om elkaar te zien en toch zo ver weg te zijn. Het voelt heel dichtbij.

Morgen gaan we naar Robe - een stadje beroemd om zin fish & chips!